“Kafka on the shore” by Haruki Murakami
Бүр нэг ганцаардаж, юу ч хийхгүй гав ганцаараа хав харанхуйд суумаар санагдтал бичнэ шүү.
Бүр нэг ганцаардаж, юу ч хийхгүй гав ганцаараа хав харанхуйд суумаар санагдтал бичнэ шүү.
Кэнжи анх энэ залуутай танилцахаас эхлээд нэг л биш санагдана. Сонин дээрээс урд өдөр гарсан аймшигт хэргийн тухай уншснаас ч тэр үү энэ Америк жуулчныг сохроор хардаж эхэлнэ.
Яагаад ч юм Сэлинжерийн “Хөх тариан талбайн ирмэгт” зохиолын гол дүрийн хүү, Боччан хоёр их л төстэй юм шиг санагдлаа.
Зохиолыг уншчихаад зохиогч эмэгтэйн зургийг интернэтээс олж харлаа. Ийм даруухан төрхтэй, бичгийн их хүнээс ийм нууцлаг, сонин ертөнц бас урган гарах гэж өөрийн эрхгүй бодогдсон шүү. Энгийн үгээр хүний сэтгэлийг хөдөлгөж, чичрүүлж, цочоож, уйлуулж, инээлгэж чадна гэдэг зохиолч хүний нэг чадвар байх.